De Lage Venen. Dat is de naam die naar voren werd geschoven voor het nieuwe Nationale Park dat in onze regio opgericht zou worden. Zou, want op 13 oktober jongstleden besliste de Vlaamse Regering om 5 Nationale Parken te erkennen, de Lage Venen was daar niet bij. Meer nog, het was het enige van de 6 ingediende dossiers dat niet weerhouden werd.
Bij sommigen leidde dit tot een zucht van opluchting. Het Nationaal Park zou zogezegd de doodsteek betekenen voor de landbouw in onze streek. Ik vrees dat de desillusie snel zal volgen. De stikstofproblematiek, maar ook de problemen rond waterbeheersing zijn niet plots verdwenen nu de erkenning tot Nationaal Park voorlopig van de baan is.
Voorlopig, want in het advies van de expertencommissie kunnen we ook lezen dat er enorm veel potentieel is voor een Nationaal Park Lage Venen, maar dat het ontbreken van een sterke gebiedscoalitie hét grootste probleem is. "Volgens de commissie is het haalbaar om, onder meer mits financiële ondersteuning van de gebiedscoalitie, op middellange termijn (3 à 5 jaar)te kunnen evolueren naar een erkenning als nationaal park."
De niet-erkenning op dit moment komt misschien ook niet zo ongelegen. Door de stikstofproblematiek is de onzekerheid in de landbouwsector in onze regio enorm groot. Van een constructieve samenwerking tussen landbouw en natuur is weinig sprake. Enkele weken geleden moest de intendant voor het Turnhouts Vennengebied ook zijn werkzaamheden pauzeren, omdat het kader waarin hij moet werken ontbreekt. Hopelijk komt dit kader er snel, zodat er eindelijk concrete oplossingen kunnen komen voor de concrete problemen waar veel landbouwondernemers op dit moment mee te kampen hebben. En misschien blijkt dan wel dat een Nationaal Park een deel van de oplossing kan bieden, in plaats van enkel bijkomende problemen op te leveren.
Graag had ik dan ook geweten hoe het stadsbestuur aankijkt tegen deze niet-erkenning van De Lage Venen als Nationaal Park. Welke rol zal de stad Turnhout verder opnemen in dit dossier?